Poesie in dialetto Valsesiano

La marmitta ad la pulenta

L'è già dan quai an fà
anca mì l'è gnummi l'ucasiun
na marmitta ad la pulenta j'hö catà
e ad la cumpra j'hö biugghi sudisfasiun.
Unèstament j'hö sempri cercà ad begn druvela
sempri rispetos al sö cunfrunt
cun delicatossa 'nt'al gratela
par mia fureghi tröp prèst al funt.
An pò fadigôs druvela sü par na riva
al periculu ca ta squara via i pei
la pulenta la vègn an pò mujiva
druvela am pian la riès mei.
As drova suvent ma nôt cumé na squela
an quai incunvenient al bun ad l'istà
basta smanghesi da lavela
la sà sübit ad barciuià.
Passu j' agn dal bun aquist
e anca al rügun l 'è pardü an pò al vigôr
i söi côip j'in ralentà n'astis
e la marmitta la tègn piü poc al calôr.
Pöi an dì la sent büfee
sarà furaa povru mi
i sun viralla sôt sôra par begn vardee
ma begn poc a j'hö capì.

Al magnan gandrà ciamee
però le giôvnu e farinel
dal tüt al böggiu al pò slarghee
l'è mei chi fagga finta ad nient.
Vardeghi dös l'è not tant bèlla
bucca rosa ghigna tencia
ma par mi la serf cumé fus bèlla
'ntant ca rüc dinti an quai pulenta.
Pansee ad cambiela ma cunvègn not
la volt la gir cumé am la sent
ma fà rüghee cumé an fabioc
ma fin ca ma düra i sum cuntent.
Al pueta ad la val
Pino Cucciola
(Oro di Boccioleto)

Nessun commento:

Posta un commento